«Θυμάμαι» της Βασιλικής Πέτσα

«Ίσιωσα τη φούστα μου, χτένισα με τα δάχτυλα τα μαλλιά μου, βρήκα το κανονικό μου βήμα. Η φούστα έφτανε μέχρι το γόνατο και η γρατσουνιά μου δε φαίνονταν. […] δάγκωσα τα χείλη μου κι ένιωθα σαν παλιάτσος έτσι που είχα μουτζουρωθεί με το κραγιόν…»


Από τις πρώτες σελίδες η Πέτσα δίνει με έμμεσο τρόπο το σκηνικό. Το «Θυμάμαι» περιγράφει μέσα από καταθέσεις των κατοίκων μιας μικρής κοινωνίας το μυστηριώδες έγκλημα με θύμα έναν άντρα μεγάλης ηλικίας και θύτες δυο κορίτσια στην εφηβεία.

Πάμε παρακάτω;