«Ο εθελοντής είναι πάντα εθελοντής»- συνέντευξη με τον Ν. Οργιανέλη

Συνέντευξη με τον Νίκο Οργιανέλη
Yπεύθυνο του προγράμματος εθελοντισμού στο Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Θεσσαλονίκης «ο Άγιος Παντελεήμων»*

"Δ' Θριαμβικό" της Μαρίας Λαϊνά

"My Pretty Rose Tree" William Blake

Continue Reading ...

Από «Το δίδαγμα του ηλιοτρόπιου»

Well said

Στην ... εποχή ... των ... αποσιωπητικών ...

«Αιχμηρά αντικείμενα» της Τζίλιαν Φλιν

Το βιβλίο αυτό τραβάει το ενδιαφέρον από τις πρώτες κιόλας σελίδες, μιας και ο ιδιαίτερα σκοτεινός χαρακτήρας της πρωταγωνίστριας δίνει στον αναγνώστη το κίνητρο να συνεχίσει να διαβάζει για να ακολουθήσει την ιστορία της και να μάθει περισσότερα πράγματα για τη ζωή της. Η εντύπωση αυτή εντείνεται ακόμη περισσότερο από το μυστήριο που κρύβει το γεγονός ότι, κοιτάζοντας τον εαυτό της στον καθρέφτη μετά το ντουζ, βλέπει χαραγμένες λέξεις από το λαιμό μέχρι τους αστραγάλους της, πράγμα που έχει κάνει η ίδια στον εαυτό της.

Διαβάστε εδώ περισσότερα

Ερωτικά σκίτσα του Πάμπλο Πικάσο

Για συνέχεια πιέστε στο link δεξιά ή επάνω στη φωτογραφία

«Η τέχνη δεν είναι ποτέ αγνή. Θα έπρεπε να απαγορευτεί στους αδαείς και αθώους, να μην επιτρέπεται να έρθει σε επαφή με αυτούς που δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένοι. Ναι, η τέχνη είναι επικίνδυνη. Εάν είναι αγνή, δεν είναι τέχνη.» (Πικάσο)

Εγκαίνια Κινηματογραφικής Βιβλιοθήκης Θεσσαλονίκης

Αυξάνονται οι κινηματογραφικοί θεσμοί της Θεσσαλονίκης, καθώς μετά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, το Μουσείο και την Ταινιοθήκη, έρχεται να προστεθεί και η Κινηματογραφική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, δικαιολογώντας τον τίτλο “Κινηματογραφική Πόλη” που έχει δοθεί στην Θεσσαλονίκη. 

Άλλεν Γκίνσμπεργκ

Όταν ένας άνθρωπος – του οποίου τη γνώμη και την κρίση σέβεσαι- σου φέρνει δώρο ένα από τα αγαπημένα του βιβλία, δεν έχεις παρά να το μελετήσεις προσεκτικά για να βρεις στοιχεία που να σου τον θυμίζουν, αλλά και στοιχεία που να ταιριάζουν στην δική σου προσωπικότητα.

Νέα Ζηλανδία (Aotearoa): Στη Γη του Μακριού Λευκού Σύννεφου!

Τη χαρακτηρίζουν τα τοπία απίστευτης ομορφιάς – για να χορτάσει ακόμη και το πιο πεινασμένο βλέμμα -, οι ευκαιρίες που δίνει για αμέτρητα extreme sports, η διαφορετική-πολυποίκιλη κουλτούρα της και τα σπάνια είδη ζώων και φυτών… Απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, η μακρινή Νέα Ζηλανδία αποτελεί έναν μοναδικό προορισμό, μια αξεπέραστη εμπειρία και ένα ταξίδι που ανοίγει νέους ορίζοντες, ξετυλίγοντας μπροστά σε κάθε επισκέπτη την απερίγραπτη ομορφιά της χλωρίδας, της πανίδας, καθώς και του πολιτισμού της.

196 ταινίες στις αίθουσες Ολύμπιον

Εγκαινιάστηκε το 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Με μια σεμνή, λιτή, ολιγόλεπτη αλλά και ουσιαστική τελετή έναρξης εγκαινιάστηκε χθες το βράδυ στην αίθουσα του κινηματογράφου «Ολύμπιον» το 15ο – επετειακό φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Οι προβολές στις έξι συνολικά αίθουσες (τέσσερις στο Λιμάνι και δύο στο «Ολύμπιον» της πλατείας Αριστοτέλους) είχαν αρχίσει από το μεσημέρι χθες.

Πάμε Φεστιβάλ;

«Το πείραμα της Φιλαδέλφειας» των Moore & Berlitz

«Έρευνα σχετικά με ένα απόρρητο πείραμα του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α. που πιθανότατα στέφθηκε με –επικίνδυνα- απόλυτη επιτυχία.»

Πηγές (οι οποίες, όμως, δεν είναι σίγουρα αξιόπιστες) αναφέρουν ότι το 1943 στο ναυπηγείο του ναυτικού της Φιλαδέλφειας κάτι συνέβη… Ξαφνικά το U.S.S. Eldridge, ένα πλήρως επανδρωμένο αντιτορπιλικό συνοδείας, εξαφανίστηκε σε μια πράσινη ομίχλη, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα εμφανίστηκε στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια, και έπειτα επανεμφανίστηκε στη Φιλαδέλφεια. 

Μπιλ δε Γκρικ ... Παπαϊωάννου

Στους καφενέδες της Μελβούρνης

Ξερή, δηλωτή, αποκερετζές, μανίλα, κόκκινοι άσσοι. Ο Βασίλης Παπαϊωάννου μου μαθαίνει μία γλώσσα και με μυεί σε μία κουλτούρα που στις τέσσερις δεκαετίες της ζωής μου δεν έχω ακούσει και δεν έχω ζήσει.

Ακολουθείστε το αφήγημα του Bill the Greek ...
στους καφενέδες της Μελβούρνης

«Θυμάμαι» της Βασιλικής Πέτσα

«Ίσιωσα τη φούστα μου, χτένισα με τα δάχτυλα τα μαλλιά μου, βρήκα το κανονικό μου βήμα. Η φούστα έφτανε μέχρι το γόνατο και η γρατσουνιά μου δε φαίνονταν. […] δάγκωσα τα χείλη μου κι ένιωθα σαν παλιάτσος έτσι που είχα μουτζουρωθεί με το κραγιόν…»


Από τις πρώτες σελίδες η Πέτσα δίνει με έμμεσο τρόπο το σκηνικό. Το «Θυμάμαι» περιγράφει μέσα από καταθέσεις των κατοίκων μιας μικρής κοινωνίας το μυστηριώδες έγκλημα με θύμα έναν άντρα μεγάλης ηλικίας και θύτες δυο κορίτσια στην εφηβεία.

Πάμε παρακάτω;

«Διπλός χρόνος» του Δημήτρη Ραβάνη- Ρεντή

Δυο λόγια για τον δημιουργό

Ο Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής, συγγραφέας της «γενιάς του πολέμου», γεννήθηκε το 1925. Το χαμηλό προφίλ, η σεμνότητα, ο ανθρωπισμός και ο επαγγελματισμός του λίγα από αυτά για τα οποία μίλησαν μετά το θάνατό του άνθρωποι που συνεργάστηκαν μαζί του. Είπαν πως ο Ρεντής «πολέμησε με το τουφέκι και την πένα του». Ανέπτυξε σημαντική λογοτεχνική δράση και το έργο του είναι πλούσιο και πολυεδρικό.

Πάμε παρακάτω;

H αρχή του νήματος

Σχεδόν κάθε ιστορία δίνεται στον αναγνώστη ή τον ακροατή της σαν κουβάρι. Για να φτάσει κανείς στο τέλος της χρειάζεται χρόνος, υπομονή, συνομιλία με το κείμενο. Καμιά φορά δεν υπάρχει καμία απολύτως κατάληξη, κανένα τέλος. Όπως και να ‘χει πάντως, ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο το κουβάρι αυτό ξετυλίγεται είναι μια διαδικασία η οποία κάνει μοναδικό το εκάστοτε ανάγνωσμα.