Allen Ginsberg, ο πάντα επίκαιρος, με τις γοητευτικές-ωμές του λέξεις

"What sphinx of cement and aluminum bashed open their skulls and ate up their brains and imagination? (σφίγγες και στον Τύμβο Καστά)

Moloch! Solitude! Filth! Ugliness! Ashcans and unobtainable dollars! Children screaming under the stairways! Boys sobbing in armies! Old men weeping in the parks! (πόλεμος)

Dreams! adorations! illuminations! religions! the whole boatload of sensitive bullshit! (περισσότερος ιερός πόλεμος)"

Αγαπημένο απόσπασμα από την ποίηση Σαχτούρη

"Το βράδυ βγήκε το φεγγάρι, αποκριάτικο, γεμάτο μίσος.

Το πήραν και το πέταξαν στη θάλασσα.

Μαχαιρωμένο"

Καλό σεληνιασμό και καλές μεταμορφώσεις σε όλους μας!

"συχώρα μέ, ἀγάπη μου, ποὺ ζοῦσα πρὶν νὰ σὲ γνωρίσω"

Πού είσαι; - Αγαπώ άλλον

Ἔβρεχε ἐκεῖνο τὸ βράδυ, ἔβρεχε

ἀνέβηκα τὰ σκαλιὰ κανεὶς στὴν κάμαρα

Ἔβρεχε; ἔτρεμε στ᾿ ἀνοιχτὸ παράθυρο ἡ κουρτίνα

Ἔβρεχε…

«Φεύγω μὴ ζητήσεις νὰ μὲ βρεῖς. Ἀγαπῶ ἄλλον!», ἔγραφε

Ἀγαπῶ ἄλλον;

Ποῦ εἶσαι; Ποῦ νὰ πάω;

Φυσάει, κρυώνω;

Ποῦ εἶσαι; Ποῦ νὰ πάω;

Φυσάει, κρυώνω;

Οἱ δρόμοι λασπωμένοι, κίτρινα φῶτα, ἔβρεχε

Ζευγάρια ἀγκαλιασμένα κάτω ἀπ᾿ τὶς ὀμπρέλες τους

σὲ λίγο θὰ ἀνάβουνε τὸ φῶς

Θὰ κοιτάζονται στὰ μάτια καὶ θὰ πετᾶν ἀπὸ πάνω τους ὅλη τὴ μοναξιὰ

Οἱ φωτεινὲς ρεκλάμες ἀνοιγοκλείνουνε τὰ μάτια τους

Ὅλα στὴν ἐποχὴ μᾶς διαφημίζονται γιατί ὄχι καὶ αὐτὸ …

Ἔβρεχε

«Ἀγαπῶ ἄλλον!»

Μὲ κόκκινα πελώρια γράμματα θὰ ᾿τᾶν ὑπέροχη διαφήμιση

γιατί ὄχι καὶ αὐτό: «Ἀγαπῶ ἄλλον!»

«Θὰ ἀγαπῶ ἄλλον»;

Ποῦ εἶσαι;

Ποῦ νὰ πάω;

Φυσάει κρυώνω

Ποῦ εἶσαι;

- του Τάσου Λειβαδίτη