"Ένας τσαγκάρης με γνώσεις Δ’ Δημοτικού διάβαζε τη «Λησμονημένη» κι έκλαιγε εξηγώντας μου πως είναι ερωτικό ποίημα"
ΚΑΤΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑΚάτι επικίνδυνα κομμάτια
"Γυρίσαμε πάλι στο φθινόπωρο, το καλοκαίρι
σαν ένα τετράδιο που μας κούρασε γράφοντας μένει
γεμάτο διαγραφές αφηρημένα σχέδια
στο περιθώριο κι ερωτηματικά, γυρίσαμε
στην εποχή των ματιών που κοιτάζουν
στον καθρέφτη μέσα στο ηλεχτρικό φως
σφιγμένα χείλια κι οι άνθρωποι ξένοι..."
(Γιώργος Σεφέρης, "Ένας λόγος για το καλοκαίρι")
"What sphinx of cement and aluminum bashed open their skulls and ate up their brains and imagination? (σφίγγες και στον Τύμβο Καστά)
Moloch! Solitude! Filth! Ugliness! Ashcans and unobtainable dollars! Children screaming under the stairways! Boys sobbing in armies! Old men weeping in the parks! (πόλεμος)
Dreams! adorations! illuminations! religions! the whole boatload of sensitive bullshit! (περισσότερος ιερός πόλεμος)"
Το πήραν και το πέταξαν στη θάλασσα.Μαχαιρωμένο"
Στον Ν. Χατζηκυριάκο-Γκίκα |
Όταν η νύχτα έμπαινε στην κάμαρά σουάναβε το μαύρο άστροάναβεο ήλιος5πέφτανετα λέπια του όλαλαμπεράκι άναβεη ρόδα η μαύρη10είχε δυο πικραμένα μαύρα χείλιαόλη τη νύχτα άναβε ο ήλιοςόλη τη νύχτα έκαιγε το μαύρο άστρο έκαιγεκαι σε φιλούσεγύριζε γύρω γύρω στο κρεβάτι15κι έκλαιγεγύριζε γύρω γύρω στο κρεβάτικαι σε φιλούσεη μαύρη ρόδα γύριζεη μαύρη ρόδα έτριζε20γύριζε γύρω γύρω τ’ άστρο το παλιότο μαύρο τ’ άστρο το απελπισμένο
|
"Η λάμπα φωτίζει το ροδοκόκκινο, λαχανιασμένο πρόσωπο σου, και η καρδιά μου χαμογελάει, χαμογελάει και κολυμπάει, σκοτεινός κύκνος, μελλοθάνατος, σε χαυνωμένα τριανταφυλλένια πέλαγα..."
.gif)
